Dag 28: Van Bolsena naar Lago di Vico 86 km

Heerlijk zo'n avond in Bolsena. Na de tent te hebben opgezet, lekker wezen eten in de stad. Je zit dat er meer te doen is aan deze kant van het meer. Is meteen duidelijk. Zo'n avond waarbij je heerlijk even op het terras knt zitten en de dag kan doornemen. Wat vond jij zwaar en wat jij? Opvallend ondanks je het zelfde fietst je er een andere belevenis aan overhoud.
Na via journaal 24 op internet de dag te hebben doorgenomen, wat is er allemaal gaande in de wereld, zijn we om 23.00 uur gaan slapen. Een geslaagde avond.
Vanochtend om 6.00 uur begon het te stortregenen. Niet iets waarvoor je bijtijds uit je tent springt. Dat hebben we dus ook niet gaedaan. Heerlijk blijven liggen tot half 9. Hierna werd het droog. Wel bewolkt en niet erg warm maar voldoende voor ons om te vertrekken.
Ons idee om het meer van af de andere kant te ronden, werd door ons al gauw als een onbezonnen daad beschouwd. Je kan het jezelf ook moeilijk maken. Maar liefst klimmen tot 530m hoogte terwijl de etappe als aanvang vlak werd beschouwd. Nee, voor volgers niet echt een aanrader. Beter was het om toch terug te rijden naar de oorspronkelijke route. Rechtsom dus rond het meer.
Met de hoogte meters in de benen, en ongeveer 18 km meer fietsen komen we dan toch in Marta aan. Geen echte aanrader dus.
Hier weer even pinnen, iets wat aan de orde van de dag isen weer verder.
Net buiten Marta krijg ik met mijn fiets een probleem. Iets wat zich al dagen beetje bij beetje begon aan te dienen gebeurd nu echt. Al dagen slipt de ketting door in de hogere versnellingen, een teken dat deze versleten is. Het mag ookwel want er is al 8000 km meegefietst. Had ik hem nu toch maar vervangen. Buiten Marta breekt de ketting. Het fietsen in in een tel over.
Opnieuw, niet de eerste keer deze reis, opzoek naar een fietsenmaker.
Laten ze die nu net niet hebben. Maar elk dorp heeft zijn handige man. In gebrekkig italiaan vraag ik de weg naar meccanica per biccicletta.
We worden verwezen over de ponte en dan naar rechts.athans dat konden we ervan maken. Geloof het of niet, maar ons italiaans is zo slecht nog niet. Binnen een mum van tijd staan we net voor de siesta bij "malle pietje". Gods wat een zooi had die man.
Geen probleem en in een bak van wel 20 nagenoeg nieuwe en wel 30versleten kettingen, had hij er geen van de juiste lengte. De hele werkplaats speelde zich buiten af op een versleten autostoel. Zijn werkbank zeg maar. Na een kwartiertje klooien en zoeken komt de man met een koffertje op de proppen. Mij ketting wordt vakkundig ontdaan van de kapotte schakel en wordt weer aan elkaar geklonken. Het euvel is verholpen.
Het blijft rijden met een versleten ketting maar het is beter dan niets.
We are on the road again.
Gas erbij want dor het onweer en het mankement zijn we al zo achtergeraakt, volgens ons.
De mannen die bij "Malle pietje" waren wisten allemzal een betere en kortere weg naar onze eindbestemming. Ach, we hebben het maar niet opgevolgd. We hadden geleerd van een eerdere VVV rondreis. Nee, we zijn niet wantrouwend alleen maar eigenwijs.
Met de hoogte meters van de vroege ochtend in benen vervolgen we onze weg. Volgens het boekje zouden we zo'n 12 km gefietst moeten hebben terwijl wij al bijna 40 op de klok hebben. Hier gaat echt iets fout is onze gedachte.
Wij ridders uit de lange landen ploeteren verder. De weg is lang en een 11 km valsplat, afdalend is echt vals. Het klimt ook!
Het blijft bewolkt en niet erg warm als je stilstaat. De zon heeft overduidelijk moeite de wolken te verdrijven. Het wordt een dag van jasje aan en jasje uit. Eigenlijk is niets goed.
Met uitzondering van de hoge versnellingen fietst het prima. Jammer dat Fred dezewel kan nemen en ik dus 3x zo hard moet fietsen als hij. Het viel hem niet eens op. Blik op oneindig en fietsen is zijn credo. Het moet toch gebeuren die km. Heb er smakelijk om moeten lachen.
Uit eindelijk komen we bij het laatste, voor ons, kratermeer aan. Kapot maar voldaan. We beginnen zoals elke dag met een biertje. De klus is tensloote gedaan. Het begint spontaan te regenen. Lekker op tijd binnen.
Hierna tent opzetten en douchen. Onze grote vraag is of we op de camping ook kunnen eten. Bij navraag bleek het te kunnen. Blij toe want de echte bewoonde wereld is wel 4 km fietsen.
We beginnen met een antipaste van Penne in tomatensaus. Gevolgd door en kaas plankje met kaas uit de omgeving, 4 verschillende en met verschillende salami met daarbij een Entrecote met salade en brood. Ongelovelijk wat lekker. Ik ben zoals je al hebt kunnen lezen en kleine eter maar hier had ik er wel 3 van opgekund. Als nagerecht een panacotta met heerlijke chocolade saus, een soort van creme burlee. De kok zit bij ons aan tafel en is een gepassioneerd verteller. Alles komt uit de omgeving. Je hebt een punt berlusconi! Voor ons verdiend hij wel 100 punten. Nog niet zo lekker gegeten sinds Duisburg. We doen niet aan fooi, maar vandaag heeft er 1 het verdiend. De ruimte waar we zitten, we waren gewaarschuwd, vuld zich met schooljeugd die een kamp hebben. De camping is gelijk een basiskamp voor activiteiten. De jongens en meisjes zijn allen rond de 13 jaar en verschillen niets vqn nederlandse kinderen. Je hebt al heel gauw de aanvoerders in de gaten. We kunnen er smakelijk om lachen. Nu met een borreltje, Grappa en een soort Branca Menta zitten we na. Het is weer een geweldige dag geweest. Dit hadden we vooraf niet kunnen verzinnen.
De camping in de verlaten wereld is dus echt een aanrader.
Mofgen maken we ons op voor de laaste fiets dag. Tegen 14.00 uur na 90 km hopen we op het plein bij de Sint Pieter te eindigen.
We laten het zeker weten!