weer iets verder

De camping aan het strand was simpel maar geweldig. Het ruizen van de zee hielp je zo in het land van Klaas Vaak. Afgezien dat er iemand is met een zwakke blaas en daarna snel moest afwateren, kwam de nacht goed. 

In de ochtend, na weer toch wel een frisse nacht, liepen de temperatuur snel op in de tent. Het zorgt ervoor dat we toch vroeg wakker zijn.

Het ontbijt was niet op de camping dus vertrokken we in de beginnende ochtend zonder ontbijt. 

Langs de zee naar het zuiden, hoe moelijk kan het zijn. Al ras bleek de kustlijn helemaal niet vlak te zijn. De weg kronkelt zich in bochten om de bergen. De beklimmingen zijn soms best pittig maar wel te doen. Doordat we de laatste week meer hebben geklommen wen  je eraan en ben je ook al sterker dan aan het begin. Toch schiet het niet op.10 km in een anderhalf uur  hadden we ons toch anders voorgesteld.

De wind staat in onze rug en het uitzicht over zee is adembenemend. Zo mooi is die blauwe zee en de rust op de weg. We voelen ons soms in niemandsland. 

Na een uurtje fietsen besluiten we toch iets aan het ontbijt te doen. We stoppen in een plaatsje ver boven de zee. Het standaard ontbijt. Een croissant  en een cappuccino.  We zitten naast geïnteresseerde wielrenners. Waarvan er één met ons het gesprek aan gaat. Hij heeft interesse in onze route. Na het aan gehoord te hebben besluit hij in te grijpen. Waar wij willen overnachten is not done. Tussen Foggia en Barletta mochten we niet gaan overnachten. Er door rijden is prima maar niet overnachten. Plan maar in dat het niet hoeft. Daarvoor of daarna is het prima. En het kan wel maar dan in een hotel. Niet in vrije camperen of op een camping.

We nemen ze raad maar aan en besluiten anders te plannen. 

De dag verloopt prima. Mooi weer wind in de rug. We schieten op. We kunnen ons zelfs veroorloven, een middagstop van een uur. 

We vallen bijna in slaap bij het aanzicht van zee en zonnende mensen.

Na de middag pauze loopt het nog steeds lekker. We fietsen lekker door.

Aan het einde van de dag tikken we de 108 km aan. Trots op onszelf zijn we.

Zoekend naar een camping vinden we er één. Wel aftans maar verder rijden is geen optie.

Bij het restaurant naast de camping waar niemand komt omdat het er niet uit ziet, gaan wij eten. Mama kook speciaal voor ons.want er is niemand anders. We eten heerlijk. Alles vers en net klaar gemaakt. 3 gangen wordt het met spagetti pomodore vooraf. Heerlijk!  Daarna een stuk vlees met salata en als toetje limoncello. Een feestmaal.we blijven er nog even langer zitten om het verslag te schrijven. Nu nog kijken of we deze nog online krijgen. We zijn terug van de buurman, het restaurant. De camping is uitgestorven. Het lijkt dat we aleen zijn.  We gaan lekker slapen. Bueno notte!