De laatste dag met z'n tweeen.

De dag begon somber en grauw. De regen kletterde eindeloos op de tenten en het beleef maar onweren. Op een droog moment vlucht van de tent naar de campingwinkel annex bar. 

Een cappuccino is wel op zijn plaats. Met natuurlijk het croissantje

Even later is Fred er ook. Hij heeft wat langer gewacht. De regen blijft met bakken uit de lucht komen. De camping krijgt het langszaam aan moelijk. Overal ontstaan grote plassen. Wij staan aan de zee, en het water loopt die kant op. Erg geruststellend is het niet.
Zodra het maar iets opklaart gaan we naat de tent. Inspecteren en hebben alles nog droog gehouden. Gelukkig!. De dag is nog vroeg en we gqan toch in de tent. Blijven hangen in de bar is geen optie volgens ons. Fred doet een spelletje brick-game en ik lees wat. Tegen betaling 12 uur knapt het op. Er is ergens een 11 in de klok hebben we geleerd van andere campeerders en dus tja we kunnen niet anders. Het eerste biertje wordt besteld. De lucht breekt niet echt open, maar buiten sitten is wel heel prettig. Na even (lees  3 uur) ga ik me dochen en we lopen naar het stramd. De zee is nog best koud. Te koud om in te zwemmen, zijn we met elkaar eens.  Niet lang daarna begint de regen weer. Houdt het nou nooit op.terug naar de tent en een beetje slapen.

Tegen 18:00 uur fietsen we toch naar het dorp ondanks de sputters. We eten er weer en zijn die avond de enige gasten van het restaurant.  

De eigenaar doet erg zijn best en we lachen veel samen. Ik heb het idee dat we allen een mooie avond hebben.

Nu op de camping is het stil. Alleen het ruizen van de zee komt mn tent binnen. Prachtig om te gaan slapen. Morgen pakken we op om naar Barimte gaan. We kijken uit naar Julia en Mirian.  Fijn dat ze komen!