Dag 13 Van Castelbello naar Torbole di Garda 161km
Blijf op de hoogte en volg Henk
08 Mei 2014 | Italië, Torbole
Appeltjes fris opgestaan. En begonnen met een goed ontbijt. Heerlijk met ongezuiverde appelsap, broodjes en koffie. Het was een feest want de zon scheen heerlijk. Wat een verademing naar al die natte dagen.
Meteen brachtbons dat in een dillema. Want zoals gezegd zouden we wat minder fietsen vandaag om van de laatst mogelijke camping in Auer, de volgende dag door te trekken naar het Gardameer.
Heerlijk zo'n dag waarbij je begint met alleen maar bergafwaarts. In twee uur hadden we al 60 km gefietst. Toch ook zonde ommdan vroeg te stoppen. De weg was een fietspad die we eigenlijk de heledag gehad hebben. Met zo nu en dan de rivier de Aidge links an dan weer rechts van ons. Het pad werd geflankeerd met klaprozen en Luppinus.
Een snelstromende rivier waar je volgens ons prima op kon kayaken.
Het is ons nu volkomen duidelijk waarom Sud Tirol ook wel de appelboomgaard van Europa wordt genoemd. Zo ver je kan kijken die struiken, want bomennkan je het niet noemen, met vergaande bloemsems en nog te kleine appel om er eens er 1 te pikken
De enige afwisseling die je hebt is dat het dal soms breder en dan weer smaller wordt. Geloof me, daar ben je naar 80 km wel klaar me. Of klinkt dit te verwend, want wie mag hier nu fietsen, in het begin van mei?
Maar goed naar 100 km appels en een rivier, komt er een dimentie bij. Weer niet blij mee. De schik van elke fietser...Wind. En ook niet een beetje. Menig zeiler zou er een moord voor doen. Ik schat het op windkracht 6. God wat waren wij gelukkig hiermee. Met daarbij een Garmin, die wat aan cultuur wilde doen en de appelboomgaarden die wat hoger op de hellngen lagen ook wilde laten zien, en er beneden een prachtig fietspad lag, onze dag kon niet meer stuk!
Een domme boer heeft het grootste verstand en dus zijn we ontrouw geworden aan de Garmin, en hebben gauw, na zachte maar met hele doeltreffende woorden aan de schepper, het pad verlaten.
Wel weer hetbpad waar je 10 km kon kijken tot aan de eerste bocht en daarna weer 10 km kon kijken. Ook zo opbeurend. Maar we klagen niet hoor. Wij zijn tevreden. Al met al werd de afstand langer en de conditie steeds beter. Bijna 20 liter water is er door gegaan zonder sanitaire stop.
Tussen de middag wel lekker gegeten. Nogmaals zonnebrand opgedaan en het enerverende pad vervolgd. Wie het ook wil doen, ons advies doe het niet!
Uiteindelijk na een korte maar heftig klim de noordzijde van het Gardameer berreikt. Dan weet je waar je de hele dag voor geploeterd hebt. Het uitzicht over het geliefde meer bij Nederlanders, Het Gardameer!
Een goed gevoel maakte van ons meester. We kunnen weer camperen. Tentje opzetten en douchen, en heerlijk pizza eten. Want voor slechts 5 euro krijg je een pizza die niet eens op de wc bril pas. Misschien niet de juiste verwoording maar wel duidelijk.
Nu heerlijk op het terras bij 20 graden. Vandaag was het 25 graden overigens. Heerlijk.
Morgen aan we met de veerboot van Torbole naar Lazise. Niet alleen om dat het leuk is maar ook uit veiligheid. De weg langs het meer heeft in totaal 4 gevaarlijke tunnels voor fietsers, dus vergeef ons. We nemen het ervan.
We komen ook tot de ontdekking dat we nog 2,5 week over on innRome te komen met eennafstand die minder is dan we in 13 dagen hebben gefietst.
Gaan we lekker vanaf morgen 2-3 dagen op de camping in Lazise (Clodia voor de kenners)
Wie doet ons wat?
Meteen brachtbons dat in een dillema. Want zoals gezegd zouden we wat minder fietsen vandaag om van de laatst mogelijke camping in Auer, de volgende dag door te trekken naar het Gardameer.
Heerlijk zo'n dag waarbij je begint met alleen maar bergafwaarts. In twee uur hadden we al 60 km gefietst. Toch ook zonde ommdan vroeg te stoppen. De weg was een fietspad die we eigenlijk de heledag gehad hebben. Met zo nu en dan de rivier de Aidge links an dan weer rechts van ons. Het pad werd geflankeerd met klaprozen en Luppinus.
Een snelstromende rivier waar je volgens ons prima op kon kayaken.
Het is ons nu volkomen duidelijk waarom Sud Tirol ook wel de appelboomgaard van Europa wordt genoemd. Zo ver je kan kijken die struiken, want bomennkan je het niet noemen, met vergaande bloemsems en nog te kleine appel om er eens er 1 te pikken
De enige afwisseling die je hebt is dat het dal soms breder en dan weer smaller wordt. Geloof me, daar ben je naar 80 km wel klaar me. Of klinkt dit te verwend, want wie mag hier nu fietsen, in het begin van mei?
Maar goed naar 100 km appels en een rivier, komt er een dimentie bij. Weer niet blij mee. De schik van elke fietser...Wind. En ook niet een beetje. Menig zeiler zou er een moord voor doen. Ik schat het op windkracht 6. God wat waren wij gelukkig hiermee. Met daarbij een Garmin, die wat aan cultuur wilde doen en de appelboomgaarden die wat hoger op de hellngen lagen ook wilde laten zien, en er beneden een prachtig fietspad lag, onze dag kon niet meer stuk!
Een domme boer heeft het grootste verstand en dus zijn we ontrouw geworden aan de Garmin, en hebben gauw, na zachte maar met hele doeltreffende woorden aan de schepper, het pad verlaten.
Wel weer hetbpad waar je 10 km kon kijken tot aan de eerste bocht en daarna weer 10 km kon kijken. Ook zo opbeurend. Maar we klagen niet hoor. Wij zijn tevreden. Al met al werd de afstand langer en de conditie steeds beter. Bijna 20 liter water is er door gegaan zonder sanitaire stop.
Tussen de middag wel lekker gegeten. Nogmaals zonnebrand opgedaan en het enerverende pad vervolgd. Wie het ook wil doen, ons advies doe het niet!
Uiteindelijk na een korte maar heftig klim de noordzijde van het Gardameer berreikt. Dan weet je waar je de hele dag voor geploeterd hebt. Het uitzicht over het geliefde meer bij Nederlanders, Het Gardameer!
Een goed gevoel maakte van ons meester. We kunnen weer camperen. Tentje opzetten en douchen, en heerlijk pizza eten. Want voor slechts 5 euro krijg je een pizza die niet eens op de wc bril pas. Misschien niet de juiste verwoording maar wel duidelijk.
Nu heerlijk op het terras bij 20 graden. Vandaag was het 25 graden overigens. Heerlijk.
Morgen aan we met de veerboot van Torbole naar Lazise. Niet alleen om dat het leuk is maar ook uit veiligheid. De weg langs het meer heeft in totaal 4 gevaarlijke tunnels voor fietsers, dus vergeef ons. We nemen het ervan.
We komen ook tot de ontdekking dat we nog 2,5 week over on innRome te komen met eennafstand die minder is dan we in 13 dagen hebben gefietst.
Gaan we lekker vanaf morgen 2-3 dagen op de camping in Lazise (Clodia voor de kenners)
Wie doet ons wat?
-
09 Mei 2014 - 06:33
Carola:
Leuk om te lezen, Henk! Geniet van je tocht en nog veel plezier, ook namens Philip! -
09 Mei 2014 - 09:02
Snijder:
Henk, het is elke dag genieten van je dagboek. Wat een belevenissen. Nu 14 dagen zon? Ik wens het jullie toe. Gerda. -
09 Mei 2014 - 19:53
Anneke Visser Van Der Kooi:
Ik geniet van jullie verhalen en wens jullie vanaf nu een warm zonnetje toe!
Wij gaan in juni op de fiets,het 1e deel tot de Bodensee volgen.
We wilden vorig jaar al gaan maar door een hartoperatie van mijn man ging dit niet door.
Ik vind het dus ook best spannend, heb er erg veel zin in.
Ik zou wat advies over jullie fiets kleding willen hebben.
Geniet ze!
Hartelijke groet, Anneke -
11 Mei 2014 - 19:41
Henk Seckel:
Anneke geef je mailadres maar door op henk158@hotmail.com.
ik zal je bij terugkomst antwoorden
gr. Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
