Het onverwachte is er toch

De nacht was niet super warm maar goed. We hebben de avond doorgebracht in de bar van de camping in Asissi. Allereerst met een vermakelijke duitser uit Hamburg en later schoof de upper class uit nederland aan. Het is met die duitser toch gezelliger. We waren blij met de tent, die eigenlijk voor 9 personen was. Even later zagen we dat een fietser uit Zuid Afrika met ons de tent deelde. Hij had al 500 km gedaan met zijn fietskar en racefiets (electrisch) in 3 dagen. Ik denk wel wat zijn wij dan mietjes, maar wel op eigen kracht.

En ook daar zijn we wel blij mee. 

Zoals ik al zei begin de Giro vandaag in Asissi. De kans om de grote fietser van  de aarde te zien. Toch maakt ons de 90 km die we vandaag moeten fietsen ons onzeker. Moeten we nu wel Asissi in of maar overslaan voor een volgende keer. De gebouwen met hun grote bogen, geplakt tegen de strategische bergwand lonkt wel. Toch het spook van 90 km en de drukte diende Giro met zich meebrengt doet ons besluiten door te fietsen. Je zal de stad nooit zo zien alsdat je deze moet zien. Kunnen we mooi op een later tijdstip er naar toen gaan. Asissi ligt tegen de bergwand en kijkt uit over een grote vallei waardoor wij fietsen. Het is nagenoeg vlak en het fietst fijn. De wind is gaan liggen en het wordt een feestje. De gewassen zijn on Nederlands, Tabak.

Vele velden vol. 

Op nieuw is het weer dreigen maar het is warm. We gaan fietsen alleen in een shirt en bij afdalen een jasje aan. Dat geeft al aan dat het weer kwakkeling is.

Toch loopt de tocht voorspoedig. De wegen zijn slecht. Vele gaten en die zijn dan vaak al drie keer opgevuld en maken de weg als een patchwork deken. Het hobbelt en vraagt om volle aandacht. We spreken soms een uur niet met elkaar. Nu is dat niet ongewoon want alle indrukken moeten ook een plaats krijgen. Om later weer aan elkaar te vertellen natuurlijk.

Na de middag lunch zit ik er doorheen en Fred ploeterd verder. We handig om dit samen te doen want dan kan je eens verzaken in je taak en op het vinketouw gaan hangen.

Het wordt een lange dag tegen de klok. De donkere wolken gaan ons tempo bepalen. We hopen zo dat we het vandaag droog houden. Bij Narni wordt het echt dreigend en beginnen de eerste dikke druppels te vallen. Een tankstation biedt uitkomst. We schuilen alweer. De wind en regen huilt om ons heen en het is niet behaagelijk maar zitten droog. Soms dwalen de gedachtes af naar de warme auto's die voorbij komen. Wat een gemak hebben ze. 

Als het maar even droger is, stappen we weer op. Het is stijgend dus met 6 kmper uur op de teller gaan we verder.  De regen blijft toch terugkomen en even laten fietsen we in het nat dat uit de lucht valt.  Op eens zien we een fietsenzaak en kopen olie voor de ketting van Fred die al aardig aan het knarsen is. Ook daar schuilen we weer voor een half uur. Het wordt steeds frisser. 

De laatste 10 km heeft ons te pakken. 10-12 % helling. Telkens maar 3 km lang maar heel vermoeiend. De bedenker van de route gaf al aan dat de meesten hier moeite mee hebben. Het wordt echt zwaar in de regen en koud.

Uiteindelijk komen op de camping na alweer een aantal heuvels en dalen. 

Het valt vies tegen. Maar bij binnenkomst zijn ze aller vriendelijkst. We krijgen water. Het is anders dan we verwacht hadden, meer wel heel lekker en welkom.

We stellen onze tent op en wachten tot het later wordt. We missen ons aankomst en verdienste  biertje als we aankomen. Het is jammer maar niet meer dan dat.

De eigenaresse brengt ons terug naar Narni stad. We warmen op in het restaurant die anders ook op de camping  is. Ze verteld dat het weer totaal van slag is. Ze hebben sneeuw en vorst gehad. In haar geheugen kan ze dat niet herinneren. Hoe vreemd is dat. Terwijl  het in Nederland buitensporig warm is.

We eten lekker en de eigenaar van het restaurant brengt ons terug. Op voor een koude en natte nacht. Tot morgen.